Maligayang Paggunita kay San Antonio, abad! Si San Antonio ay namuhay sa isang mayamang pamilya ng mga Katoliko ngunit noong narinig niya ang tinig ng Diyos at nakita niya na siya ay tinatawag ng Panginoon upang ibigay ang kanyang buong sarili sa Kanya, pinili niya na mamuhay sa disyerto upang maging banal. Marahil bilang mga layko na may kanya-kanyang pamilya o kaya ay trabaho ay maisip natin na wala tayong matututuhan sa isang tao na karamihan ng kanyang buhay ay nasa disyerto. Ngunit, marami tayong aral na mapupulot sa kanyang buhay.

Una ay ang kanyang pagpapahalaga sa Diyos kaysa sa kanyang kayamanan. Noong pumunta sa Banal na Misa si San Antonio, narinig niya sa Ebanghelyo ang utos ni Hesus sa mayaman na ibigay ang lahat ng kanyang pag-aari sa mahihirap at siya’y magkakaroon ng kayamanan sa langit (Mateo 19:21). Ganito nga ang kanyang ginawa at binigay niya sa mahihirap at sa kanyang pamilya ang kanyang mga salapi upang mamuhay sa disyerto. Totoo na hindi natin ito magagawa kung tayo ay may binubuhay na pamilya at kailangan nila ang ating tulong. Gayunpaman, ang dahilan kung bakit ginawa iyon ni San Antonio ay dahil nalaman niya ang kahalagahan ng pagtitiwala sa Diyos at ang kahalagahan ng kaharian ng langit na hindi niya maipagpapalit sa makamundong pera. Gayundin, maaari tayong matukso na magkaroon ng bagong trabaho, dumami ang pera at iba pa ngunit baka dahil doon ay mas madali tayo magkasala dahil sa pag-iinom ng alak, kaunting oras magdasal, pagpapabaya sa Banal na Misa at iba pa. Tandaan natin na lahat ng ating natanggap na biyaya ay para sa kabutihan at hindi dapat ito maging balakid sa ating relasyon sa Diyos.

Ikalawa, marami tayong matututuhan kay San Antonio pagdating sa pagdarasal. Gaano kadalas po ba tayo nagdarasal at gaano ito kahaba? Pagkagising lang po ba at bago matulog? Mga ilang segundo na dasal lang po ba ito at sa karamihan ng ating oras ay hindi na tayo nagdarasal? Natatawa ba tayo sa mga Katoliko na nakikita natin madalas magdasal sa iba’t ibang oras? Si San Antonio ay modelo ng pagdarasal dahil nakita niya ito bilang sandata laban sa demonyo. Siya ay tinutukso na maging tamad sa pagdarasal, na mawalan ng pag-asa sa disyerto, na magkasala sa pagnanasa at iba pa. Isa sa kanyang sikreto sa kabanalan ay ang pagdarasal sa Diyos sa maraming beses sa isang araw, lalo na oras ng temptasyon mula kay Satanas. Marahil ay sabihin natin na marami tayong trabaho at ginagawa, ngunit hindi ito balakid sa ating pagdarasal. Halimbawa ay sa paghuhugas ng plato at paglilinis, maaari nating ipagsabay ang pagdadarasal sa mga gawaing ito tulad ng ginagawa ng mga santo. Maaari tayo magdasal ng rosaryo, magnilay sa ating kasalanan at iba pa. May mga pagkakataon naman na ang ating isipan ay kailangan ibigay sa trabaho tulad sa opisina. Ngunit, ano po ba ang ginagawa natin kapag tayo ay sumasakay sa pampublikong sakayan at kapag may libreng oras tayo na wala tayong ibang ginagawa? Sa iba, marami silang oras na nagugugol sa mga laro, sa social media, sa panunuod sa Netflix at iba pa. Kasama natin ang Panginoon sa bawat segundo ng ating buhay. Maaari tayong magdasal ng rosaryo, magbasa ng Banal na Bibliya, pumunta sa Adoration Chapel o kaya sa “Online Adoration”, magnilay sa sulat ng mga santo at marami pang iba. Kung nais natin malabanan ang tukso ng demonyo at makapasok sa kaharian ng langit, napakahalaga na putulin ang mga oras na nasasayang natin at maaaring ibigay sa Diyos sa ating mga panalangin. Maaaring mahirap ang magbago ngunit walang imposible sa Diyos lalo na kung ito ay para sa kapakanan ng ating kaligtasan.

San Antonio Abad, ipanalangin mo kami.